"მე ვარ ის ერთ-ერთი ადამიანი, რომელმაც ამ ბიჭების გახრწნილი გვამების იდენტიფიკაციას თითიქმის 9 თვე მოვანდომე. თითქმის მახსოვს ყველას გვარი. მახსოვს, ნიმუშებს როცა ვიღებდით და შემდეგ როგორ ვნომრავდით ამ ცხონებულებს. არ ვიცი, ა
მით როგორ შეიძლება იყო კმაყოფილი, მაგრამ დღეს მათ საფლავებს რომ ,,უცნობი #19″ არ აწერია, ბედნიერი ვარ. რომელაშვილების ტრაგედია ხომ საერთდ საშინელებაა. ერთი გვამის გენეტიკური პროფილი რომ დაემთხვა მშობლებისას, კითხვა მოვიდა, რომელია გელა თუ გიაო? ძალიან ცუდ დღეში ჩავვარდი. კბილის ჯაგრისების მოტანა ვითხოვე და თან წარწერა გუკეთეთ რომელი რომლის არისთქო. და მხოლოდ მას მერე შევძელი იმის თქმა თუ რომელი იყო. არა, ამის გახსენება ჩემთვის ჯოჯოხეთია. ვისაც არ გინახავთ, მომიტევეთ, მაგრამ ვერც ვერასდოეს მიხვდებით ეს რა საშინელება იყო. "


Перевод:
"Я один из тех, кому понадобилось 9 месяцев для опознания трупов этих ребят. Помню почти каждую фамилию. Помню как мы нумеровали останки. Не знаю как можно быть довольным этим,  но то что на их могилах сегодня не написано "неизвестный №19" я счастлив. Кошмар трагедия Ромелашвили. Когда генетический профиль одного трупа совпал с родительским, пришел запрос, который - Гела или Гия? Мне стало очень плохо. Попросил принести зубные щетки, и надписать который чей. Только после этого смог опознать который труп которого брата. Эти воспоминания подобный аду. Никто не поймет этого кошмара, кто сам не видел."

Светлая память нашим героям.

Comments

Popular posts from this blog

До свидания

Внизу Сванетия