ახ, ლაზარე, ლაზარე!

ლაზარე მოდგა კარსა,

აბრიალებს თვალსა;

ცხავი აცხავებულა,

დარი აჩქარებულა,

ახ, ლაზარე, ლაზარე!

ცას ღრუბლები აჰყარე!

აღარ გვინდა ცის ნამი,

ღმერთო მოგვეც მზის თვალი!

აღარ გვინდა ტალახი,

ღმერთო, მოგვე გორახი!“

Comments

Popular posts from this blog

До свидания

Внизу Сванетия